Nu de markt weer aantrekt wagen velen een kans als projectontwikkelaar. Maar met alleen goede contacten kom je er niet. Er is vaak veel geld nodig, bijvoorbeeld om grondposities te verwerven.
Zeker als externe financiering nodig is en dus partijen met meer financiële spankracht aan boord komen, blijkt het voor de initiatiefnemer nogal eens lastig om de eigen financiële positie zeker te stellen.
Met enige regelmaat zie ik partijen voorbij komen die goede contacten hebben met plaatselijke overheden of particuliere opdrachtgevers, maar de (financiële) kracht missen om een beschikbaar project naar zich toe te trekken.
Het scenario dat zich dan voltrekt is het volgende:
Ontwikkelaar X (met de lokale contacten) zoekt een partij die (kapitaal-)krachtig genoeg is om de opdrachtgever ervan te overtuigen dat een te vergeven project tot een goed einde wordt gebracht. Lukt het X om deze partij te vinden, dan volgt een gezamenlijke poging om het project gegund te krijgen.
Als dat – al dan na niet na een aanbesteding – lukt, dan blijkt dat vaak het gevolg van de combinatie: de contacten en expertise van X enerzijds en de financiële spankracht en het trackrecord van de partner van X anderzijds.
Pas na het verwerven van de opdracht gaan de beide partners echt goed nadenken over hun eigen rolverdeling en gerechtigdheid tot de mogelijke revenuen van het project.
En dan is de liefde vaak snel over. Projectontwikkelaar X is van mening dat het project zonder zijn inbreng nooit gegund was aan de combinatie. Hij vindt daarom dat hij een belangrijke rol moet krijgen in de uitvoering van het project. En belangrijker, hij vindt ook dat hem een aanzienlijk percentage van de winst toekomt.
De aangetrokken partner blijkt er vaak geheel anders in te zitten. Binnen zijn organisatie heeft hij voldoende personeel om het project te realiseren; en aangezien hij het project heeft gefinancierd ziet hij ook niet in waarom zijn partner zou moeten meedelen in de winst.
Herkent u dit beeld?
Ik wel. In vele verschijningsvormen zelfs.
U zult van mij geen antwoord krijgen op de vraag wie er gelijk heeft in dit soort situaties. Het beste is wat mij betreft vechtverhoudingen als deze te voorkomen. Dat hoeft niet moeilijk te zijn.
Belangrijk is zo vroeg mogelijk de onderlinge verhoudingen te regelen. Dat kan onder meer in een intentieovereenkomst of een samenwerkingsovereenkomst.
Het gaat om onderwerpen als:
- de verdeling van winst en risico,
- de financiering van het project,
- het oprichten van een projectvennootschap,
- de selectie en aansturing van aannemers, architecten en andere derden,
- de communicatie met de opdrachtgever,
Kortom: wie doet wat in de uitvoeringsfase?
Onderwerpen als deze kunnen voor een groot deel al geregeld worden vóór dat de opdracht verkregen is. Dat is belangrijk: partijen weten dan wat men over en weer van elkaar mag verwachten.
Dit zal het project zelf ten goede komen. Opdrachtgevers hebben niets aan ruziënde opdrachtnemers. Nog minder zal men te spreken zijn over een afhakende partij. Het zou voor de opdrachtgever zelfs een reden kunnen opleveren de opdracht te beëindigen.
Ik help u graag deze onnodige problemen te voorkomen zodat de focus op het project kan!
Vragen?
Neem contact op met mij.
